خود را ساختم وترا
خود را از تارهای معطر باران
ترا از شکوفه های فصل بهاران
خود را ،که به چشم نیایم ،
به کس ننمایم .
ترا که لانه در چشم کنی و نیفتی
اینک چنان در جایگاه باران نشسته ای
که لعنت سیل در تو جاریست
و سیل لعنتت ،کم مانده است
مرا با خود ببرد.

ا.اخگر
اول آذر 1400