سالگرد
درد ،
پرنده بی جان،
بر شاخه عریان زخم ،
نغمه میخواند.
آرامش ،
در قالبهای تنگ و باریک
خوابش برده بود
از گامهای رد شده
عطر عزا و مصیبت وزید .
محبت به دست های تهی
جز چند اسکناس کهنه ،چیزی نداد
و ساعت ملاقات اندک بود
فاتحه کوتاه تر
از سوره بقره
و عطر گلاب .
سالهای جاودانگی
به مقیاس سرعت نور ،سنجیده میشوند .
ا.اخگر